van rijles-kandidaten

Lees hieronder de ervaringen van mensen met autisme over hun rijlessen en rij-instructeur of rijschool.


Hallo
Onze zoon heeft PDD-nos met verschijnselen van ADHD. Hiervoor slikte hij medicijnen. Niet de veelgenoemde ritalin, maar een bloeddrukverlager die ook tegen ADHD verschijnselen werkt.
Hij valt binnen de nieuwe regeling, dus toen hij 16 1/2 werd hebben wij hem direct ingeschreven voor rijles. Het leek ons een ideale mogelijkheid om hem nog een jaar te kunnen coachen als hij zijn rijbewijs had.

Zijn eigen verklaring diende hij in op 15 december 2011 en na enige weken kregen we te horen dat hij naar een psychiater moest. Helaas konden we de betreffende psychiater (uitgezocht door het CBR) alleen via een 06-nummer bereiken en werd er gewoon niet opgenomen….
Na enige weken kregen we via het CBR een andere psychiater toegewezen. Daar konden we op een zaterdagavond terecht….. ergens in een koude kantoorvilla…. of we cash 200 euro af wilden rekenen…
De betreffende meneer heeft mijn zoon behandeld alsof hij een kleuter was (hij zat in VWO 5) en op kleutertoon gevraagd of hij wel wist dat ADHD-ers een verhoogde kans op verslaving hadden…. Vervolgens kreeg hij een preek over verslavingen…
Ik mocht wel aanwezig zijn maar had me voorgenomen om niets te zeggen. Dat is me één keer niet gelukt omdat de woorden van mijn zoon (een antwoord op de vraag of hij geen moeite had met het innemen van zijn medicijnen) door de psychiater verdraaid werden. Daar heb ik even ingegrepen.

Volgens de psychiater zou hij mijn zoon goedkeuren voor de maximale tijd; namelijk 3 jaar. Zelf hebben we daar nooit een bevestiging van gezien.

Inmiddels liepen de rijlessen door. De geschatte 34 lessen waren inmiddels al in zicht. Het liep tegen de zomer. We zaten al maanden in de molen.

Na weken kreeg zoonlief een oproep van het CBR. Hij moest een rijtest doen. Het advies was om nog 3 weken goed te oefenen op het schakelen. Dat voor voor ons -en voor de rijinstructeur- een grote verrassing. Hij had namelijk al leren schakelen voordat hij zijn eerste les kreeg! En daarnaast: Als hij niet in staat was geweest in een schakelauto te rijden, was dat geen probleem omdat we zelf een automaat voor de deur hebben staan!
Enfin; 3 weken lang hebben de rijlessen in het teken van het schakelen gestaan en daarna mocht zoonlief op voor een nieuwe rijtest.
Een rijtest met een ANDERE examinator (hoe fout kun je het regelen als een jongen autisme heeft!) die niet lette op het schakelen maar op de afleidbaarheid van zoonlief. Zo werd bijv. tegen hem gebruikt dat hij de examinatonr vroeg om het raampje dicht te doen omdat hij last had van het fluitende geluid van de kier van het raampje…

Zoonlief kreeg dus te horen dat het advies was om -voorlopig- te stoppen met rijles. Zowel wij -zijn ouders- als de instructeur waren met stomheid geslagen.

Nu wordt hij 18. De tijd om hem te coachen is voorbij. Hij staat voor zijn eindexamen en moet gaan studeren. Het gemis van een rijbewijs is wel schrijnend want het belemmert hem bij het vinden van een stage.
Vandaag heb ik dus gebeld naar het CBR en wat blijkt: We moeten het hele traject weer in!! Dus weer een eigen verklaring; weer waarschijnlijk naar een psychiater (die niet vergoed wordt) en weer waarschijnlijk een rijtest waarbij je niet weet waar ze op gaan letten. En dat allemaal waarschijnlijk in een onbekende omgeving, want in onze stad kun je niet studeren…

Mag ik even erg moedeloos worden?????

Een moeder 14 oktober 2016

Beste mensen,

Goed dat er informatie gedeeld wordt over autisme en rijles.
Ik heb mijn rijbewijs inmiddels al ruim 20 jaar …… wist toentertijd niets van autisme ….
Maar ik herinner me nog levendig hoeveel moeite ik had met verschillende onderdelen :

De belangrijkste ervan is het bedienen van je gaspedaal met je hak op de grond, ik kreeg dat niet voor elkaar en heb zelfs mijn examen gehaald met mijn voet “van de grond”, pas later toen ik me in mijn eigen auto meer ontspannen voelde ben ik met mijn hak  op de vloer gaan rusten.
Maar ook bochtje achteruit en  inparkeren waren een crime voor me. Geen idee aan welke punten ik me moest vasthouden om in te sturen, maar ook het gedoseerd gas geven (met mijn hak van de grond) speelde natuurlijk een grote rol.

Ook de communicatie met de instructeur leverde de nodige extra prikkels en onrust op aan mijn zijde, maar ook een stukje wreveligheid bij de instructeur die ik wel begreep maar niet kon bijsturen.

En mijn angst voor het examen. Enorm ……
En uiteraard duurde het nogal lang voordat ik eindelijk geslaagd was.

Kortom : fijn dat er herkenning en erkenning voor autisme komt !

Anoniem 14 oktober 2016

Hallo,

Onze zoon heeft PDD-NOS en in een behoorlijke erg vorm!
Hij is direct begonnen met rijlessen op z’n 18e verjaardag, hij had er ook ontzettend veel zin in.
Wij hadden er een zwaar hoofd in en hebben dus, zonder dat hij dat wist, anders zou hij erg boos worden, de rijschool ingelicht over z’n problematiek.
Zodat ze een beter beeld van onze zoon zouden krijgen mocht er iets voor vallen tijdens het lessen.
Ik sprak zijn instructeur nog wel es zo bij onze supermarkt en hij zei: ik merk helemaal niks aan hem hoor!
Net als iedere andere leerling is hij, vond hij!

Maar goed: hij is de 1e x geslaagd voor het rijden en ook de 1ste x voor de theorie!!
En daar zijn we erg trots op!!! En hijzelf natuurlijk al niet minder!!

Dus zo kan het ook!

Een moeder 14 oktober 2016

Hallo

Toen er bij onze zoon met PDD-NOS problemen ontstonden bij het behalen van zijn rijbewijs ben ik door google op jullie site terecht gekomen.

Onze zoon vertelde de examinator van zijn autisme toen hij zij tussentijdse toets had. Examinator deed hiervan melding bij de medische afdeling van het cbr. Gevolg rijexamen geannuleerd, medisch traject, onderzoek bij een psychiater.
Dit alles koste 3-4 maanden tijd en een zoon die erg boos en teleurgesteld was. Niet goed voor je zelfvertrouwen. Hij was gewoon eerlijk geweest en nu dit!
Wij hadden in de eigen verklaring van het cbr alle vragen met NEE beantwoord.
Onze zoon heeft nooit behandeling gehad, geen medicatie gebruikt en is goed in staat een motorrijtuig te besturen. In de eigen verklaring wordt niet gevraagd naar autisme. Hoe moet je weten dat je het moet melden.
Waarom is hier niet meer over bekend? Zelfs rijschoolhouders weten niet precies hoe het zit.
Ook onze huisarts was verbaasd over de vragen van de eigen verklaring. Voor onze zoon met zijn autisme was alles NEE, maar de verklaring zou volgens het cbr niet naar waarheid zijn ingevuld.
Dit moet in Nederland toch niet kunnen.
Wat er dan ook nog speelt is als je autisme of een andere lichamelijke of geestelijke beperking NIET meld en je hebt geen rijgeschiktheidsverklaring van het cbr je NIET verzekerd bent als je je rijbewijs haalt.
Cbr vind het eigen verantwoording. Dit kan wel zo zijn, maar dan moet men wel op de hoogte zijn.
Dit alles zou landelijke bekendheid moeten krijgen, want ik denk dat er veel mensen rondrijden die GEEN rijgeschiktheidsverklaring hebben.

Onze zoon heeft ondertussen zijn rijbewijs gehaald en heeft van het cbr een rijgeschiktheidsverklaring ZONDER beperking gekregen.
Voor alle anderen in dit traject of die er nog aan moeten beginnen hoop ik op meer duidelijkheid en bekendheid. Brochure’s bij huisartsen,ziekenhuizen, psychiaters, jeugdzorg en andere plaatsen waar mensen met een beperking komen zou wenselijk zijn.

Ik vond jullie site heel positief overkomen, maar zoals beschreven in bovenstaande, miste ik toch nog wat info.
Hoop dat jullie met bovenstaande info iets gaan doen!

Een moeder 14 oktober 2016

Wil je zelf een reactie geven of je ervaringen delen? Deel je ervaring en wij plaatsen je ervaringen desgewenst in deze rubriek!

Mijn ervaring delen